INTRODUCTION: This study aims to identify the effect of the training given to fathers - who did not attend any prenatal preparatory classes throughout their partner’s pregnancy period- after admission to the hospital for birth on the their anxiety level.
METHODS: The study was designed and conducted as a cross-sectional, randomized controlled experimental one. The study included 105 fathers, 56 fathers in the experimental group and 49 fathers in the control group. The data were collected socio-demographic information form; interview form in relation to birth; Spielberger State / Trait Anxiety Inventory (STAI).
RESULTS: Comparison of the fathers in the experimental (39.32±8.94) and control group (43.69±8.35) in terms of the trait anxiety scores showed that trait anxiety scores of the fathers in the experimental group were significantly lower than those of the control group. As to the comparison of the state anxiety mean scores of the fathers in the experimental and control group, while no statistically significant differences were detected between the groups before the training, state anxiety scores of the fathers in the experimental group (35.21±8.42) were found to be significantly lower than those of the control group fathers (42.85±11.03) who were not provided with any training.
DISCUSSION AND CONCLUSION: In comparison to the fathers who did not receive any information, the state anxiety levels were found to be lower in the fathers who were systematically informed about the hospital, birth process, newborn and postnatal period while waiting for the birth outside the delivery room.
GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışma, eşinin doğumunu doğum salonu dışında bekleyen babalara verilen planlı eğitimin babaların kaygı düzeyine etkisini belirlemek amacıyla yapıldı.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışma kesitsel, randomize kontrollü deneysel olarak tasarlandı ve yürütüldü. Çalışmaya deney grubuna 56 kontrol grubuna 49 olmak üzere toplam 105 baba adayı dahil edildi. Çalışmanın verileri; tanıtıcı bilgi formu, Spilberger’in Durumluk / Sürekli Kaygı Envanteri kullanılarak toplandı.
BULGULAR: Deney (39.32±8.94) ve kontrol (43.69±8.35) grubundaki babaların sürekli kaygı puanları karşılaştırıldığında, deney grubundaki babaların sürekli kaygı puanlarının kontrol grubuna göre daha düşük olduğu gözlendi. Deney ve kontrol grubunda durumluk kaygı puan ortalamaları karşılaştırıldığında eğitim öncesi gruplar arasında istatistiksel anlamlı bir fark bulunmazken, eğitim verilen deney grubundaki (35.21±8.42) babaların durumluk kaygı puanları, eğitim almayan kontrol grubundaki (42.85±11.03) babalara göre anlamlı derecede düşük olduğu bulundu.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Doğumhane dışında doğum için bekleyen ve doğum süreci, yenidoğan bakımı, doğum sonrası dönem hakkında sistematik olarak eğitim verilen babaların eğitim verilmeyen babalara göre kaygı düzeylerinin daha düşük olduğu saptandı.