Zeynep Kamil Med J. 2013; 44(4): 233-241

Özofagus Atrezi̇leri̇nde Yoğun Bakım Olanaklarının Sağ Kalım Üzeri̇ne Etkisi

Dolunay Alver, Ayşenur Cerrah Celayir, Oktay Bosnalı, Serdar Moralıoğlu
Zeynep Kamil Women's and Children's Diseases Training and Research Hospital, Pediatric Surgery Clinic

INTRODUCTION: In this article, we aimed to investigate the impact of intensive care conditions on survival rates in cases with esophageal atresia.
METHODS: Clinical records of the cases with esophageal atresia, operated between January 2004 and January 2011, were reviewed retrospectively and were divided into two groups according to NICU conditions before and after July 2007 and compared on the basis of gestational week, birth weight, sex, pulmonary status, associated anomalies, operation time, operations, type of atresia, postoperative complications, duration of hospitalization, ventilator dependency, morbidity, mortality rates.
RESULTS: In our series with esophageal atresia totally 92 cases, consisting of two groups: Group 1 with 40 cases of esophagus atresia treated before 2007 compared with Group 2 consisting 52 cases of esophagus atresia treated after 2007 reorganization of our neonatal intensive care unit. The male/female ratio was 1: 1.14 which is compatible with the literature datas. The mean gestational week
in our series was found to be 36 weeks and the average percentage of termed baby was 49%. The mean birth weight was 2495 gr. The mean age at admission of our series was 1.64 days. The types of atresias were as 82.6% EA+distal TEF, 15.4% isolated EA and 2% EA+double fistula. The most common associated anomalies were of the cardiac system. The most common early complication was pneumonia in Group 1 and anastomotic leakage in Group 2. The most common late complication was anastomotic stricture in both groups. Ventilator dependency and duration of hospital stay was found to be longer in Group 2 cases. The principal mortality cause was severe mediastinit, pneumonia and sepsis in Group 1 and multiple congenital anomalies in Group 2.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The survival rates showed an increase from 57.5% to 75% after improved NICU. With the increasing numbers of experienced staff and improved conditions in NICU, we determined that survival rates are increasing in esophageal atresia cases with low birth weight and/or severe cardiac anomalies and pneumonia.

Keywords: Esophageal atresia, primary esophageal repairing, esophageal atresia with fistula, esophageal atresia with long gap, neonatal intensive care

---

Özofagus Atrezi̇leri̇nde Yoğun Bakım Olanaklarının Sağ Kalım Üzeri̇ne Etkisi

Dolunay Alver, Ayşenur Cerrah Celayir, Oktay Bosnalı, Serdar Moralıoğlu
Zeynep Kamil Kadın ve Çocuk Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Cerrahisi Kliniği

GİRİŞ ve AMAÇ: Konjnital anomalili bebeklerde yenidoğan yoğun bakımındaki gelişmelere paralel olarak yaşam oranları giderek artmaktadır. Bu
çalışmamızda,yenidoğan yoğun bakım olanaklarının özofagus atrezili olgularda sağkalım üzerine etkisinin ortaya konulması amaçlandı.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Ocak 2004-Ocak 2011 tarihleri arasında özofagus atrezisi nedeni ile opere edilen 92 yenidoğanın tüm kayıtları, Temmuz 2007 tarihinden önceki ve sonraki yoğun bakım koşullarımız dikkate alınarak geriye dönük olarak incelendi.
BULGULAR: Yedi yılda toplam 92 özofagus atrezili olgu kliniğimizde interne edilmiş olup;Grup 1, 2007 Temmuz öncesi yenidoğan yoğun bakımımız
kurulmadan önce tedavi edilen 40 hastayı, Grup 2 ise 2007 Temmuz sonrası tedavi edilen 52 hastayı içermekteydi. Erkek/kız oranı 1: 1,14 idi.Ortalama gebelik haftası 36 hafta ve term bebek oranı %49 olarak saptandı. Ortalama doğum ağırlığı 2495 gr. idi.Hastaneye başvurma ve tanı alma yaşı ortalama 1.64 gündü. Distal fistüllü özofagus atrezi oranı %82.6, izole özofagus atrezi oranı %15.4 ve
çift fistüllü özofagus atrezi oranı %2 idi.En sık karşılaşılan ek anomali kardiyak anomalilerdi. En sık karşılaşılan erken dönem komplikasyonu Grup 1’de pnömoni iken Grup 2’de anastomoz kaçağı idi. En sık görülen geç dönem komplikasyonu her iki grupta anastomoz striktürü idi. Ventilatorde kalış ve hastanede kalış süreleri Grup 2 hastalarında daha uzun bulundu. Grup 1’de başlıca mortalite sebepleri ağır mediastinit, pnömoni ve sepsis iken Grup 2’de multipl konjenital anomaliler olmuştu.İzole özofagus atrezili olgularda mortalite oranı her iki grupta da yüksekti.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Yenidoğan cerrahi yoğun bakımımız hizmete girdikten sonra sağkalım oranlarında %57.5’ten %75’e artış gözlenmiştir. Özofagus atrezili olguların yenidoğan cerrahisi konusunda deneyimli doktor ekibinin takibinde, yenidoğanın preoperatif ve postoperatif bakımı hakkında bilgilendirilmiş ve eğitilmiş hemşirelerin gözleminde olan cerrahi yenidoğan yoğunbakımlarda izlenmeleri mortalite ve morbiditeyi azaltmaktadır.

Anahtar Kelimeler: Özofagus atrezisi, primer özofagus onarımı, fistüllü özofagus atrezisi, Long gap esofagus atrezisi, yenidoğan yoğun bakım

---